Najczęściej przyczyną takiego stanu jest obecność gruczolaka lub gruczolakoraka przysadki, powodującego niekontrolowane wydzielanie ACTH, które doprowadza do wtórnego rozrostu nadnerczy. Inną, pierwotną przyczyną jest czynny guz kory nadnerczy - łagodny gruczolak lub złośliwy gruczolakorak, zazwyczaj obserwowany tylko w jednym z nadnerczy.
Choroba Cushinga jest znacznie częściej diagnozowana u psów niż kotów, zazwyczaj dotyka zwierzęta w średnim lub starszym wieku a niektóre rasy takie jak sznaucery, pudle, jamniki, beagle i yorkshire terrier są predysponowane do jej wystąpienia. Właściciele psów wyżej wymienionych ras powinni uważnie obserwować, czy ich zwierzę nie wykazuje niepokojących objawów - zwiększonego pragnienia, wielomoczu, wzmożonego apetytu, symetrycznych wyłysień lub innych problemów dermatologicznych oraz powiększonego obrysu brzucha.
W przypadku zauważenia takich objawów należy zgłosić się do lekarza weterynarii, który wykona badania umożliwiające trafne postawienie diagnozy. Zazwyczaj jest to test hamowania niską dawką deksametazonu. Po potwierdzeniu choroby, w zależności od lokalizacji guza, możliwe jest leczenie chirurgiczne lub farmakologiczne.